กรณีศึกษาของสามก๊ก "ทัพ18หัวเมือง" พันธมิตรจอมปลอม ตอนที่ 1

      คนเราในทุกยุคทุกสมัยเวลาจะทำอะไรให้เกิดผลก็ต้องรวมตัวกัน การรวมตัวกันนั่นหมายความว่ามันต้องมีอะไรที่ได้จากการรวมตัวกันใช่ไหมครับ? ถ้าเป็นอย่างงั้นแสดงว่า เมื่อมีการขัดผลประโยชน์ขึ้นนั้นมันก็จะทำให้ความสามัคคีเพื่อเป้าหมายหายไปด้วย การมิตรกลายเป็นศัตรูในทันที ทุกๆคนไม่ได้มารวมตัวอย่างเป็นหนึ่งเดียว 100 เปอร์เซนต์หรอกครับในความเป็นจริง เพราะเพียงนิสัยใจคอแต่ละคนก็ต่างกันแล้ว ที่ผมจะพูดก็คือความโลภของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ด้วยความโลภนี่หละทำให้ไม่สามารถบรรลุเป้าหมายได้สักที

encrypted-tbn2.gstatic.com

     ถ้าเปรียบในเชิงธุรกิจเราก็เห็นได้ตามในหนังสือพิมพ์ว่ามีหลายบริษัทนั้นตกลงเป็นพันธมิตรร่วมกัน เมื่อใดก็ตามที่มีการขัดแข้งขัดขาขึ้นมาก็จะเกิดการฟ้องร้องเกิดขึ้น ซึ่งทำให้เสียหายทั้ง 2 ฝ่าย

     ดั่งเช่นเหตุการณ์การรวมตัวของทัพ 18 หัวเมืองที่มาต่อสู้ครั้งตั๋งโต๊ะคุมอำนาจอยู่ในเมืองหลวงเพื่อช่วยฮ่องเต้ ในสมัยนั้นก็พึ่งเปลี่ยนฮ่องเต้จากฮั่นเซ่าตี้เป็นเหี้ยนเต้ ซึ่งตั๋งโต๊ะเป็นคนเปลี่ยนเอง ในสมัยนั้นฮ่องเต้หรือกษัตริย์ก็เป็นเพียงสัญลักษณ์เท่านั้นเอง แทบไม่มีอำนาจในการบริหารเลยนับตั้งแต่เริ่มเรื่องของสามก๊กก็คือ 10 ขันที ตั๋งโต๊ะ อ้องอุ้น ลิฉุยและกุยกี จนถึงสมัยโจโฉ และสุดท้ายโจผีเป็นคนถอดพระเจ้าเหี้ยนเต้ออกจากการเป็นกษัตริย์ ก็ทำให้ราชวงศ์ฮั่นจบลงหลังจากมีอายุมานานกว่า 400 ปี 

     ส่วนตัวผมนั้น คนคิดว่าการที่คนสมัยก่อนมีอายุที่ไม่แน่นอน ก็คือจะยาวหรือจะสั้นก็ไม่รู้ ทำให้ฮ่องเต้ไม่มีความแข็งแรงในการบริหาร เราได้เห็นว่าฮ่องเต้หลายองค์ ได้รับตำแหน่งทันทีเมื่อองค์เก่าตายทันที ถ้ายิ่งเป็นเด็กแล้ว ก็จะไม่มีความสามารถใช่ไหมครับ การที่ไม่มีความสามารถก็ทำให้พวกข้าราชการที่ใกล้ชิดก็จะบริหารแทนแล้วก็เพื่อเห็นช่องทางหาประโยชน์เข้าตนก็มักจะใช้อำนาจอย่างผิดๆ จึงทำให้ฮ่องเต้เป็นเพียงสัญลักษณ์ไป ไม่ใช่ผู้มีอำนาจอย่างแท้จริง

     ทัพ18หัวเมืองนั้นเกิดจากการที่โจโฉลอบสังหารตั๋งโต๊ะไม่สำเร็จและได้หนีกลับบ้านเกิดเพื่อจัดตั้งกองกำลังในการกู้ชาติกลับมา ซึ่งได้ทัพร่วมมาเพื่อต่อสู้ เช่น อ้วนเสี้ยวแห่งปุดไฮ ซุนเกี๋ยนแห่งเตียงสา โตเกี๋ยมแห่งชีจิ๋ว อ้วนสุดจแห่งลำหยง กองซุนจ้านแห่งปักเป๋ง เล่าต้ายแห่งอิวจิ๋ว เปาสิ้นแห่งเจปัก ม้าเท้งแห่งเสเหลียง แน่นอนเจ้าเมืองเยอะขนาดนี้ ทุกคนก็หวังเป็นใหญ่ทั้งนั้น วิธีป้องกันปัญหาการแย่งกันทำผลงานนั้นพวกเขาก็โดยทำพิธีสาบานและจัดตั้งแม่ทัพใหญ่เพื่อควบคุมแม่ทัพอื่นๆ พิธีสาบานก็เป็นแค่ธรรรมเนียมที่ไม่สามารถเชื่อได้ เพราะสุดท้ายความแน่วแน่ของคนก็จะเปลี่ยนเพราะผลประโยชน์ ส่วนแม่ทัพใหญ่ที่จัดตั้งเพื่อออกคำสั่ง คนนั้นก็คืออ้วนเสี้ยว ที่ดูคนเพียงแค่ยศไม่ใช่ที่ความ่สามารถและตัดสินใจไม่เฉียบขาด 

ภาพจากสามก๊กซีรีย์ปี1994 ตอนสาบานของกองทัพ18หัวเมือง บุคคลในภาพคืออ้วนเสี้ยว ขอบคุณมีเดีย ออฟ มีเดียส์

     กองทัพ 18 หัวเมืองนับว่าเป็นกองทัพที่ใหญ่มาก เมื่อเทียบกับทัพหลวงของตั๋งโต๊ะ แต่ทำไมจึงพ่ายศึกแม้ว่าจะมีคนเก่งจะมารวมกันมากมาย 

     เหตุการณ์แรกที่ทำให้เริ่มแตกคอกันก็คือ เมื่อจะบุกด่านกิสุยก๋วน ซุนเกี๋ยนได้ออกอาสาเป็นทัพหน้าในการบุก แต่เปาสิ้นเห็นว่าถ้าซุนเกี๋ยนตีด่านแตกขึ้นมาซุนเกี๋ยนก็จะได้หน้าอยู่คนเดียว เห็นไหมล่ะครับว่างานยังไม่ถึงไหนก็กลับจะชิงดีชิงเด่นกันแล้ว แต่ความพยายามของเปาสิ้นก็ไม่สำเร็จเพราะถูกทัพหลวงตีจนพ่าย

     เมื่อเป็นเวลาของซุนเกี๋ยนเพื่อบุกจริงๆนั้นก็ทำผลงานไปได้ด้วยดีจนเกือบจะตีด่านแตกอยู่แล้ว แต่มีปัญหาเรื่องเสบียง เสบียงก็เหมือนเงินแหละครับ ถ้าไม่มีงานในส่วนต่างๆก็จะไม่เดิน และในสมัยนั้นเป็นสงครามที่ใช้กำลังก็ต้องมีอาหารเพื่อเลี้ยงกองทัพให้สู้ต่อไปได้ ซุนเกี๋ยนได้ส่งจดหมายขอเสบียงถึงอ้วนสุด ผู้ที่คุมเสบียงของทัพ 18 หัวเมือง ด้วยความที่ว่าอ้วนสุดเป็นคนที่อิจฉาริษยามาก เห็นว่าถ้าส่งเสบียงให้ซุนเกี๋ยนไป ถ้าศึกครั้งนี้จบไปซุนเกี๋ยนก็จะตั้งตัวเป็นใหญ่ได้ไม่ยาก และจะได้ความดีความชอบไป น่าเสียดายที่คนเหล่านี้มองผลประโยชน์ที่เป็นของอนาคตซึ่งไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นจริงหรือเปล่า แทนที่จะทำให้งานส่วนรวมเสร็จแล้วค่อยว่ากันทีหลัง แน่นอนว่าอ้วนสุดเบี้ยวในการส่งเสบียง การที่ไม่ส่งเสบียงก็เห็นกับเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ไม่มีกระแสไหลเข้าไปในวงจร ซึ่งทำให้ทัพหน้าของซุนเกี๋ยนแพ้ไปเนื่องจากทหารไม่มีแรงที่จะสู้ จนต้องกลับมาที่ฐาน

อ้วนสุด ขอขอบคุณมีเดีย ออฟ มีเดียส์

     แน่นอนว่าต้องทะเลาะกันแน่นอนแต่กลายเป็นว่าอ้วนสุดหาแพะโดยนำเอาที่ปรึกษาตัวเองมาเป็นแพะ ซึ่งก็เป็นการเอาตัวรอดเฉพาะหน้าเท่านั้นเอง สำหรับผู้นำที่นำลูกน้องเป็นแพะและไม่ยอมรับผิดทั้งๆที่ตนทำเอง ก็จะไม่ประสบความสำเร็จหรอกครับ เพราะลูกน้องคือกำลังสนับสนุนของเรา 

     จากเหตุการณ์นี้ก็ทำให้เราเห็นได้แล้วว่าผลประโยชน์เท่านั้นที่สำคัญในการทำงานร่วมกัน ไม่ใช่เพื่อความถูกต้อง การแย่งชิงเพื่อทำผลงานเป็นเรื่องปรกติ แต่ก็ต้องพึงระวังไม่ให้งานส่วนรวมเสียหายไปอย่างเช่นการกระทำของคนเหล่านี้

     บทความเกี่ยวกับทัพ18หัวเมืองยังไม่จบเท่านี้นะครับ ยังมีอะไรให้เราศึกษาได้อีกเยอะเลยทีเดียว อย่างเช่น การที่ผู้บริหารอย่างอ้วนเสี้ยวตัดสินใจอะไรไม่เข้าท่า และอื่นๆ